مقدمه
پیکربندی سرور شبکه به فرآیند راه اندازی و پیکربندی سخت افزار و نرم افزار یک سرور شبکه برای راه اندازی و راه اندازی آن اشاره دارد. این شامل مراحل متعددی از جمله پیکربندی سیستم عامل، پروتکل های شبکه، تنظیمات امنیتی، دسترسی کاربر، منابع مشترک و خدمات شبکه است. توجه کامل به پیکربندی سرور برای اطمینان از عملکرد، ثبات و امنیت سرور و همچنین شبکه ضروری است.
1. راه اندازی حساب های کاربری
اولین قدم در پیکربندی سرور شبکه، راه اندازی حساب های کاربری برای کسانی است که به سرور دسترسی دارند و آن را پیکربندی می کنند. این مرحله تضمین می کند که منابع سرور فقط برای افراد مجاز قابل دسترسی است و مهمتر از آن، از تغییرات غیرمجاز در تنظیمات و تنظیمات سرور جلوگیری می کند.
قبل از اینکه بتوانید ایجاد حساب های کاربری را شروع کنید، مهم است که مستندسازی کنید که چه کسانی به دسترسی نیاز دارند و به چه سطح دسترسی نیاز دارند. به عنوان مثال، مدیران به دسترسی کامل به کل سرور نیاز دارند، در حالی که برای اکثر کاربران دیگر دسترسی فقط خواندنی کافی خواهد بود. این به پیگیری دسترسی و امتیازات کمک می‌کند و از خزش امتیازات جلوگیری می‌کند، که در ممیزی‌های امنیتی مفید خواهد بود.
به عنوان بهترین روش امنیتی، باید برای هر کاربر حساب های جداگانه ای با نام های کاربری و رمزهای عبور منحصر به فرد ایجاد کنید. هنگام ایجاد حساب های کاربری، همچنین مهم است که اطمینان حاصل شود که هر کاربر تنها سطح دسترسی مورد نیاز برای انجام کار خود را دارد. این عمل محدود کردن حقوق دسترسی، اصل کمترین امتیاز (PoLP) نامیده می شود و یک اصل اساسی امنیت خوب است.
ایجاد گروه هایی با سطوح دسترسی خاص نیز تمرین خوبی است. هنگامی که نیاز دارید به یک کاربر دسترسی و امتیازات خاص بدهید، می توانید این کار را با افزودن کاربر به گروه دارای آن دسترسی و امتیازات خاص انجام دهید. این امر مدیریت دسترسی کاربران را آسان‌تر می‌کند و احتمال خطاها و پیکربندی‌های نادرست را کاهش می‌دهد.
راه اندازی حساب های کاربری یک مرحله مهم در پیکربندی سرور شبکه است، زیرا به حفظ امنیت و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز کمک می کند. پیروی از بهترین روش‌ها برای ایجاد حساب‌های کاربری و محدود کردن دسترسی و امتیازات، تضمین می‌کند که سرور شبکه ایمن و کاربردی باقی می‌ماند.
2. تنظیمات شبکه را پیکربندی کنید
مرحله بعدی در این فرآیند، پیکربندی تنظیمات شبکه است. این یک گام مهم است زیرا تضمین می‌کند که سرور قادر به برقراری ارتباط با سایر دستگاه‌های موجود در شبکه است و ترافیک شبکه به طور موثر هدایت می‌شود.
این مرحله شامل پیکربندی آدرس IP سرور است که به شناسایی سرور در شبکه و هدایت ترافیک به و از سرور کمک می کند. تنظیم بعدی برای پیکربندی دروازه پیش فرض است که وظیفه مسیریابی ترافیک به و از دستگاه های زیر شبکه های مختلف را بر عهده دارد.
یکی دیگر از تنظیمات مهمی که باید در این مرحله پیکربندی شود، ماسک زیر شبکه است. ماسک زیر شبکه آدرس IP را به آدرس های شبکه و میزبان جدا می کند و اندازه بخش شبکه ای را که سرور در آن قرار دارد تعیین می کند. پیکربندی مناسب زیرشبکه ماسک کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که سرور می تواند با دستگاه های دیگر در همان زیرشبکه ارتباط برقرار کند.
در مرحله بعد، باید سرور را به عنوان یک کنترل کننده دامنه تنظیم کنید تا دستگاه های موجود در شبکه بتوانند به محیط متمرکز جدید بپیوندند و سرور بتواند اعتبار کاربر را تأیید کند. یک کنترل کننده دامنه به درخواست های احراز هویت پاسخ می دهد و کاربران را در شبکه های رایانه ای تأیید می کند. این کمک می کند تا کاربران و دستگاه های موجود در شبکه را سازماندهی و ایمن نگه دارند.
در نهایت، تنظیمات سیستم نام دامنه (DNS) نیز باید در این مرحله پیکربندی شود. سرورهای DNS نام دامنه را به آدرس های IP ترجمه می کنند و برای دسترسی به منابع در اینترنت و سایر شبکه ها حیاتی هستند. پیکربندی صحیح تنظیمات DNS برای اطمینان از اینکه سرور می تواند به منابع موجود در اینترنت یا سایر شبکه ها دسترسی داشته باشد، ضروری است.
به طور خلاصه، پیکربندی تنظیمات شبکه یک گام حیاتی برای اطمینان از عملکرد صحیح یک سرور است. این شامل پیکربندی آدرس IP، دروازه پیش فرض، ماسک زیر شبکه، کنترل کننده دامنه و تنظیمات DNS است. صرف زمان برای پیکربندی صحیح این تنظیمات تضمین می کند که سرور شبکه نه تنها کارآمد و کاربردی است، بلکه ایمن است.
3. برنامه ها را نصب و پیکربندی کنید
مرحله بعدی فرآیند شامل نصب و پیکربندی برنامه‌ها است. برنامه هایی که باید نصب کنید به نیازهای خاص سرور بستگی دارد، مانند اینکه آیا از آن به عنوان سرور فایل، وب سرور، سرور پایگاه داده و غیره استفاده می شود. معمولاً باید یک فایروال، یک آنتی ویروس، برنامه وب سرور و سیستم مدیریت پایگاه داده.
برای نصب و پیکربندی برنامه، به سادگی دستورالعمل های ارائه شده توسط فروشنده برنامه را دنبال کنید. اکثر برنامه ها همچنین دارای یک جادوگر راه اندازی هستند که شما را در مراحل نصب راهنمایی می کند. پس از نصب برنامه، ممکن است لازم باشد آن را برای کار با سرور شبکه پیکربندی کنید. این معمولاً می‌تواند شامل راه‌اندازی حساب‌های کاربری، پیکربندی مجوزها و پیکربندی تنظیمات شبکه باشد.
نصب و پیکربندی برنامه ها گام مهمی در پیکربندی سرور شبکه است. نصب و پیکربندی صحیح برنامه برای اطمینان از اینکه سرور شبکه شما می تواند عملکرد خود را به طور ایمن و کارآمد انجام دهد، ضروری است.
4. منابع مشترک را تنظیم کنید
یکی از مزایای کلیدی سرور شبکه این است که به شما امکان می دهد منابعی مانند فایل ها، چاپگرها و سایر دستگاه ها را بین کاربران شبکه به اشتراک بگذارید. برای راه اندازی منابع مشترک، ابتدا باید تعیین کنید که چه منابعی باید به اشتراک گذاشته شوند و چگونه به اشتراک گذاشته می شوند. بسته به منبع، این ممکن است شامل ایجاد پوشه های مشترک، تنظیم اشتراک چاپگر و غیره باشد.
هنگامی که تعیین کردید چه چیزی باید به اشتراک گذاشته شود و چگونه، باید دسترسی کاربر به آن منابع مشترک را پیکربندی کنید. این معمولا شامل تنظیم مجوز برای کاربران برای دسترسی به منابع مشترک است. اگرچه این کار ساده به نظر می رسد، اما باید با توجه دقیق انجام شود تا از دسترسی کاربران غیرمجاز به منابع جلوگیری شود.
همچنین نظارت بر منابع مشترک برای استفاده و عملکرد، تمرین خوبی است. این به شناسایی مشکلات احتمالی قبل از تبدیل شدن به مشکلات جدی کمک می کند. بسیاری از برنامه‌های کاربردی سرور شبکه دارای ابزارهای نظارتی داخلی هستند، اما اگر برنامه‌هایی که نصب می‌کنید فاقد چنین ابزارهایی هستند، همیشه می‌توانید از نرم‌افزار شخص ثالث برای نظارت بر عملکرد استفاده کنید.
5. تنظیمات امنیتی را پیکربندی کنید
سرور شما احتمالاً مهمترین بخش زیرساخت شما است زیرا معمولاً قلب فعالیت تجاری است و وظایفی از ارائه خدمات تا ذخیره داده را انجام می دهد. از آنجایی که سرورها برای عملکرد روزانه یک تجارت حیاتی هستند، هدف جذابی برای مجرمان سایبری هستند. بنابراین، امنیت سرور باید بسیار جدی گرفته شود.
در حالی که امنیت سرور گسترده است و یک پست وبلاگ جداگانه را تضمین می کند، اگر نه بیشتر، در اینجا فقط به اقدامات امنیتی اساسی می پردازم. اولین نکته استفاده از رمزهای عبور قوی و منحصر به فرد برای تمامی حساب های کاربری در سرور است. همه حساب های کاربری روی سرور باید به شدت از خط مشی رمز عبور سازمان پیروی کنند.
دومین اقدام امنیتی اساسی نصب آنتی ویروس و نرم افزار ضد بدافزار بر روی سرور است. علاوه بر این، اطمینان از به روز رسانی سیستم عامل سرور با آخرین وصله های امنیتی نیز ضروری است. به روز نگه داشتن سیستم عامل و نرم افزار آنتی ویروس تضمین می کند که سرور از تمام آسیب پذیری ها و بدافزارهای شناخته شده محافظت می شود.
همچنین راه اندازی فایروال برای نظارت بر ترافیک شبکه ورودی و خروجی ضروری است. فایروال ها نه تنها نظارت می کنند بلکه می توانند ترافیک غیرمجاز وارد شده به سرور شما را نیز مسدود کنند. این می تواند به جلوگیری از ارتباط بدافزار با سرورهای خارجی و نفوذ داده ها کمک کند.
علاوه بر این، پیکربندی کنترل‌های دسترسی برای محدود کردن دسترسی به منابع سرور بر اساس نقش‌ها و مجوزهای کاربر، تمرین خوبی است. من مدیریت دسترسی را به طور مفصل در یک پست وبلاگ قبلی پوشش داده ام: اهمیت هویت و مدیریت دسترسی برای مشاغل کوچک.
6. پشتیبان گیری سرور را تنظیم کنید
سرورها بخش های حیاتی زیرساخت شما هستند که باید در برابر طیف وسیعی از سناریوهای از دست دادن داده ها از جمله خرابی سخت افزار، حملات سایبری و بلایای طبیعی محافظت شوند. قوی ترین استراتژی پشتیبان گیری استراتژی 3-2-1 پشتیبان است که در آن شما 3 نسخه پشتیبان از داده های خود ایجاد می کنید، 2 نسخه ذخیره شده به صورت محلی اما در رسانه های مختلف، و حداقل 1 نسخه در خارج از سایت، معمولاً در فضای ابری ذخیره می شود. پشتیبان‌گیری از چندین دستگاه و مکان، یک نقطه خرابی را حذف می‌کند و تقریباً تمام خطرات از دست رفتن داده‌ها را از بین می‌برد.
پشتیبان‌گیری از سرور به کسب‌وکار شما امکان می‌دهد نه تنها از دست دادن داده‌های ناشی از باج‌افزار یا بلایای طبیعی مانند سیل، آتش‌سوزی و غیره بازیابی کند، بلکه از تداوم کسب‌وکار نیز اطمینان حاصل کند. اگر کسب‌وکار شما از قبل یک طرح بازیابی بلایا و تداوم کسب‌وکار ندارد، به شدت توصیه می‌شود آن را ایجاد کنید.
7. سرور را تست کنید
هنگامی که تمام مراحل پیکربندی بالا تکمیل شد، همیشه ایده خوبی است که سرور را آزمایش کنید تا مطمئن شوید که طبق برنامه کار می کند. این معمولاً شامل اتصال به سرور از دستگاه های مشتری و دسترسی به منابع مشترک است. بررسی های پیشرفته تر می تواند شامل اجرای ابزارهای تشخیصی برای آزمایش قطعات سخت افزاری و نرم افزاری باشد.
یکی از اولین تست هایی که انجام می دهید بررسی اتصال به شبکه سرور است. این کار معمولاً با پینگ کردن سرور از سایر رایانه های موجود در شبکه و تأیید اینکه سرور می تواند به منابع شبکه دیگر مانند پوشه ها و چاپگرهای مشترک دسترسی داشته باشد انجام می شود. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که پورت های لازم باز هستند و بررسی کنید که تنظیمات شبکه سرور که قبلاً پیکربندی شده اند صحیح هستند.
پس از آن، باید تأیید کنید که حساب های کاربری و مجوزها به درستی کار می کنند. این کار معمولاً با ورود به سرور با حساب های کاربری مختلف و تأیید اینکه هر کاربر به منابع مناسب دسترسی دارد انجام می شود. اجرای این تست ها به یافتن و عیب یابی مشکلات احتمالی قبل از تبدیل شدن به مشکلات جدی کمک می کند.
یکی دیگر از موارد مهمی که باید آزمایش کنید، عملکرد سرور تحت بارهای مختلف است. این معمولاً با شبیه سازی ترافیک شبکه برای دسترسی به منابع مشترک و نظارت بر استفاده از CPU و حافظه سرور انجام می شود. این آزمایش برای تأیید اینکه سرور قادر به مدیریت حجم کاری مورد انتظار بدون کاهش سرعت یا خرابی است، ضروری است.
نتیجه
سرورها بدون شک مهمترین بخش زیرساخت شما هستند. آنها در مرکز عملیات تجاری شما قرار دارند و باید دائماً در سطوح بهینه اجرا شوند. اطمینان از اینکه این اتفاق می افتد بستگی به برنامه ریزی دقیق، نصب، و به خصوص پیکربندی و تنظیمات دارد.
اگر تنظیمات و تنظیمات صحیح نباشد، حتی سخت افزار و نرم افزار گران قیمت نیز نمی توانند عملکرد مورد انتظار را به شما ارائه دهند. مراحلی که در بالا توضیح داده شد به شما یک نمای کلی از کارهایی که باید انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که سرور شما در دسترس، ایمن است و در طول زمان به خوبی کار می کند، به شما می دهد.
