مقدمه
زبان برنامه‌نویسی Python به طور فزاینده‌ای در بین مبتدیان و توسعه‌دهندگان حرفه‌ای محبوب است. Python با انعطاف‌پذیری و چندمنظوره بودن، در زمینه‌های اسکریپت‌نویسی، اتوماسیون، تحلیل داده، یادگیری ماشین و توسعه بک‌اند بسیار قوی است. این زبان برای اولین بار در سال 1991 منتشر شد و نام آن الهام‌گرفته از گروه کمدی بریتانیایی Monty Python است. تیم توسعه‌دهنده قصد داشت Python را به زبان برنامه‌نویسی تبدیل کند که استفاده از آن لذت‌بخش باشد.
این آموزش به شما کمک خواهد کرد تا محیط برنامه‌نویسی Python 3 را بر روی سرور Ubuntu 22.04 خود راه‌اندازی کنید. برنامه‌نویسی روی یک سرور مزایای زیادی دارد و از همکاری در پروژه‌های توسعه پشتیبانی می‌کند. اصول کلی این آموزش برای هر توزیع لینوکس Debian قابل استفاده است.
پیش‌نیازها
برای دنبال کردن این آموزش، به یک کاربر غیر ریشه‌ای با دسترسی‌های sudo بر روی سرور Ubuntu 22.04 نیاز خواهید داشت.
با راه‌اندازی سرور و کاربر، آماده شروع هستید.
مرحله 1 — راه‌اندازی Python 3
Ubuntu 22.04 و نسخه‌های دیگر لینوکس Debian به طور پیش‌فرض با Python 3 نصب شده‌اند. برای اطمینان از به‌روز بودن نسخه‌ها، فهرست بسته‌های محلی خود را به‌روزرسانی کنید:
sudo apt updateسپس بسته‌های نصب‌شده در سیستم را به‌روزرسانی کنید تا از جدیدترین نسخه‌ها استفاده کنید:
sudo apt -y upgradeفلگ -y تأیید می‌کند که شما موافق نصب تمامی موارد هستید، اما بسته به نسخه لینوکس شما ممکن است نیاز به تأیید اعلان‌های اضافی هنگام به‌روزرسانی و ارتقاء سیستم باشد.
پس از اتمام فرآیند، نسخه Python 3 نصب‌شده در سیستم را با اجرای دستور زیر بررسی کنید:
python3 -Vخروجی در پنجره ترمینال به شما شماره نسخه را نمایش خواهد داد. در حالی که این شماره ممکن است متفاوت باشد، خروجی مشابه چیزی شبیه به زیر خواهد بود:
Python 3.10.4برای مدیریت بسته‌های نرم‌افزاری Python، بیایید pip را نصب کنیم. pip ابزاری است که بسته‌های برنامه‌نویسی را که ممکن است در پروژه‌های توسعه خود نیاز داشته باشیم نصب و مدیریت می‌کند. برای یادگیری بیشتر در مورد ماژول‌ها یا بسته‌هایی که می‌توانید با pip نصب کنید، مقاله چگونه ماژول‌ها را در Python 3 وارد کنیم را بخوانید.
sudo apt install -y python3-pipبسته‌های Python می‌توانند با دستور زیر نصب شوند:
pip3 install package_nameدر اینجا package_name می‌تواند به هر بسته یا کتابخانه Python اشاره داشته باشد، مانند Django برای توسعه وب یا NumPy برای محاسبات علمی. بنابراین اگر می‌خواهید NumPy را نصب کنید، می‌توانید با دستور زیر این کار را انجام دهید:
pip3 install numpyچندین بسته و ابزار توسعه دیگری نیز باید نصب شوند تا اطمینان حاصل شود که شما یک محیط برنامه‌نویسی قدرتمند دارید:
sudo apt install -y build-essential libssl-dev libffi-dev python3-devپس از راه‌اندازی Python و نصب pip و سایر ابزارها، می‌توانید یک محیط مجازی برای پروژه‌های توسعه خود راه‌اندازی کنید.
مرحله 2 — راه‌اندازی محیط مجازی
محیط‌های مجازی به شما این امکان را می‌دهند که یک فضای ایزوله شده بر روی سرور خود برای پروژه‌های Python داشته باشید تا هر یک از پروژه‌ها بتواند مجموعه‌ای از وابستگی‌ها را داشته باشد که مزاحم پروژه‌های دیگر نخواهد شد.
راه‌اندازی یک محیط برنامه‌نویسی کنترل بیشتری بر پروژه‌های Python و نحوه مدیریت نسخه‌های مختلف بسته‌ها فراهم می‌آورد. این امر به ویژه زمانی که با بسته‌های شخص ثالث کار می‌کنید مهم است.
شما می‌توانید به تعداد دلخواه محیط‌های برنامه‌نویسی Python راه‌اندازی کنید. هر محیط در واقع یک دایرکتوری یا پوشه بر روی سرور شما است که چندین اسکریپت در آن قرار دارد تا آن را به عنوان یک محیط تبدیل کند.
در حالی که روش‌های مختلفی برای ایجاد محیط برنامه‌نویسی در Python وجود دارد، ما در اینجا از ماژول venv استفاده خواهیم کرد که بخشی از کتابخانه استاندارد Python 3 است. برای نصب venv دستور زیر را اجرا کنید:
sudo apt install -y python3-venvبا نصب این ابزار، آماده هستید تا محیط‌های مجازی را ایجاد کنید. ابتدا باید انتخاب کنید که در کدام دایرکتوری محیط‌های برنامه‌نویسی خود را قرار دهید، یا دایرکتوری جدیدی ایجاد کنید با استفاده از دستور mkdir:
mkdir environmentsسپس به دایرکتوری‌ای که محیط‌های برنامه‌نویسی خود را در آن قرار خواهید داد بروید:
cd environmentsپس از آنکه به دایرکتوری مورد نظر رفتید، می‌توانید یک محیط مجازی ایجاد کنید:
python3 -m venv my_envدر واقع، pyvenv یک دایرکتوری جدید ایجاد می‌کند که چندین آیتم در آن قرار دارد که می‌توانید آنها را با دستور ls مشاهده کنید:
ls my_envخروجی ممکن است به صورت زیر باشد:
bin include lib lib64 pyvenv.cfgاین فایل‌ها به‌طور مشترک به شما اطمینان می‌دهند که پروژه‌های شما از دیگر قسمت‌های سیستم ایزوله شده‌اند و این باعث می‌شود که فایل‌های سیستم و پروژه‌ها با یکدیگر ترکیب نشوند. این بهترین روش برای کنترل نسخه‌ها است و همچنین اطمینان حاصل می‌کند که هر یک از پروژه‌های شما به بسته‌های خاص خود دسترسی داشته باشد.
برای استفاده از این محیط، باید آن را فعال کنید. این کار را با اجرای دستور زیر که اسکریپت فعال‌سازی را فرا می‌خواند انجام دهید:
source my_env/bin/activateاکنون prompt خط فرمان شما با نام محیط شما پیش‌نمایش خواهد شد. در این مثال، نام محیط my_env است. بسته به نسخه لینوکس Debian شما، پیش‌نمایش ممکن است کمی متفاوت باشد، اما نام محیط شما در پرانتز اولین چیزی است که در خط فرمان خواهید دید:
این پیش‌نمایش به ما اطلاع می‌دهد که محیط my_env هم‌اکنون فعال است، به این معنی که وقتی برنامه‌هایی در این محیط ایجاد کنیم، تنها از تنظیمات و بسته‌های همان محیط استفاده خواهند کرد.
نکته: در داخل محیط مجازی می‌توانید از دستور python به جای python3 و pip به جای pip3 استفاده کنید اگر ترجیح می‌دهید. اگر خارج از محیط مجازی از Python 3 استفاده می‌کنید، باید از دستورات python3 و pip3 به طور انحصاری استفاده کنید.
پس از پیروی از این مراحل، محیط مجازی شما آماده استفاده است.
مرحله 3 — ایجاد یک برنامه “Hello, World”
حالا که محیط مجازی خود را راه‌اندازی کرده‌ایم، بیایید یک برنامه سنتی “Hello, World!” ایجاد کنیم. این برنامه به ما اجازه می‌دهد تا محیط خود را آزمایش کنیم و فرصتی برای آشنایی بیشتر با Python فراهم می‌آورد.
برای انجام این کار، یک ویرایشگر متنی ترمینالی مانند nano را باز کرده و یک فایل جدید ایجاد کنید:
nano hello.pyپس از باز شدن فایل، برنامه را به شکل زیر بنویسید:
print("Hello, World!")فایل را ذخیره کرده و از nano خارج شوید. برای این کار کلیدهای CTRL + X، سپس Y و بعد ENTER را فشار دهید.
پس از خروج از ویرایشگر و بازگشت به شل، می‌توانید برنامه را اجرا کنید:
python hello.pyبرنامه hello.py که ایجاد کرده‌اید باید خروجی زیر را در ترمینال تولید کند:
Hello, World!برای خارج شدن از محیط مجازی، دستور deactivate را تایپ کنید و به دایرکتوری اصلی خود بازخواهید گشت.
نتیجه
حالا شما یک محیط برنامه‌نویسی Python 3 بر روی سرور Ubuntu Linux خود راه‌اندازی کرده‌اید و می‌توانید پروژه‌های کدنویسی خود را شروع کنید!
